اسپانیایی‌ها در سده 17 از این کشور، که در آن زمان هیسپانیولا   خوانده می‌شد و شامل جمهوری دومینیکن کنونی و هائیتی می‌شد، به عنوان سکویی برای تجارت برده و حمله به دیگر کشورهای منطقه کارائیب و امریکای جنوبی استفاده می‌کردند. بعدها فرانسوی‌ها اقدام به تسخیر سنت دومنیک کرده و با اجیر و برده نمودن مردم بومی و همچنین آوردن برده از آفریقا دست به کشت نیشکر و قهوه زدند و بدین طریق منطقه سنت دومنیک را به یکی از ثروتمندترین مستعمرات فرانسوی تبدیل نمودند.

در تاریخ 1791 برده‌ها با الهام از انقلاب کبیر فرانسه، به رهبری توسیادت لواورتو،ژان ژاک دسالین و هانری کریستف علیه فرانسوی‌ها قیام نمودند و کنترل منطقه را بدست گرفتند. در سال 1804 بعد از اینکه ناپلئون لوئیزیانا را به آمریکا فروخت، مردم هائیتی طی شورشی موفقیت‌آمیز، ارتش ناپلئون را شکست داده و کشور مستقل هائیتی را بنا نمودند. بدین طریق می‌توان گفت که هائیتی قدیمی‌ترین سیاه‌پوستان منطقه را دارد و همچنین قدیمی‌ترین جمهوری در کل منطقه نیم کره جنوبی است.

مردم فقیر هائیتی ناامیدانه از کشورهای جهان در آن زمان در خواست می‌کردند که کشور نوی آن‌ها را به‌رسمیت بشناسند اما هیچ کشوری حاضر به این امر نبود. منطقه شرقی جزیرهسنت دومنیک، که تحت کنترل اسپانیائیها قرار داشت در سال 1822 بدست مردم هائیتی افتاد. در همین اثنا دولت فرانسه هائیتی را تهدید به اشغال مجدد و برقراری مجددبرده داری می‌نمود تا اینکه در سال 1825 دولت فرانسه مقامات این کشور را مجبور به امضای قراردادی نمودند که با امضای آن نه تنها هائیتی استقلال بدست آورده خود را بار دیگر از دست می‌داد بلکه باید مبلغ 150 میلیون فرانک به دولت فرانسه غرامت بپردازد.

دولت فرانسه تا وصول آخرین فرانک این غرامت آرام ننشست و آخرین قسط این مبلغ را مردم هائیتی سالهای بعد از جنگ دوم جهانی پرداخت نمودند.

از سال 1844 تا 1919 زمانی که آمریکایی‌ها این کشور را اشغال نمودند 22 دولت در هائیتی قدرت را در دست داشتند. در سال 1919 ودرو ویلسون با فرستادن نیروهای نظامی به هائیتی این کشور را اشغال نموده و آنجا را به جولانگاه نیروهای آمریکایی تبدیل نمود و سرانجام در سال 1934 قدرت را به ارتشیان تحویل داد

فرانسوا دووالیه >>پاپادوک>>، رئیس‌جمهور از 1956 تا 1971) و پسرش ژان کلود («بِیبی داک»؛ رئیس جمهور از 1971 تا 1986) با کمک نیروی شبه نظامی بدنام و خصوصی خود، موسوم به تون‌تون ماکوت ملت را مرعوب و فرمانبردار ساختند.

پس از فرار دووالیه جوان به دنبال شورش خشونت‌آمیز مردم، نظامیان قدرت را در دست گرفتند. دوره‌ای از ناآرامی قبل از تنها انتخابات چندحزبی دموکراتیک در 1991 سپری شد. برنده این انتخابات روحانی ای به نام پدرآرستیدبود. ارتش تا انتخابات آن سال از او پشتیبانی کرد اما ارتش نتیجه انتخابات دموکراتیک را تحمل نکرد و نظامیان به رهبری ژنرال رائول سدراس ظرف هفت ماه آریستید سرنگون کرده و وی را مجبور به ترک کشور نمودند.

خشونت و تهدید از سوی تون‌تون ماکوت همچنان رواج دارد.